Przy okazji najdłuższego dnia w roku dotarło do mnie, że dni będą jednak coraz krótsze, więc należy je na maksa wykorzystać. Sezon na zwiedzanie w pełni, pomyślałam więc, że wrócę z cyklem Polska Jest Piękna. Lubicie?
Miejsce o którym chcę napisać zwiedziliśmy w zeszłym roku w maju. Odwiedzaliśmy mojego brata i bratową, którzy mieszkali wtedy w Piechowicach koło Szklarskiej Poręby. W ramach atrakcji turystycznej dla całej rodziny przespacerowaliśmy się do Huty Szkła Kryształowego Julia. Idąc wzdłuż rzeki natknęliśmy się na jednoślad, który oczywiście spotkał się z zainteresowaniem najmłodszych nieświadomych jeszcze wtedy, że dużo większe atrakcje dopiero przed nami.
Tuż przed budynkiem huty spotkaliśmy bowiem jegomościa w srebrnym uniformie. Dzieciaki zachodziły w głowę cóż to za facet. Astronauta jakiś?
Moją uwagę przykuł rewelacyjny mural w tle posesji. Genialne połączenie tradycji i nowoczesności w architekturze tego miejsca.
Fascynujące jest to, że znaleźli się ludzie, którzy mając nosa do interesów równocześnie zatroszczyli się o to, by dziedzictwo regionu nie wymarło. Zawsze doceniam takie postawy łączące dobrze pojętą przedsiębiorczość z praktyczną lekcją dla szerokiej publiczności. Doświadczenie wejścia na halę produkcyjną jest bowiem nie do zastąpienia przez żadne podręczniki do geografii czy przewodniki turystyczne. A taka możliwość w Hucie Julia istnieje. Nie tam, żeby zaraz szwędać się po kątach. Co to to nie! Jest bilet wstępu, jest pan przewodnik, jest specjalnie wytyczona ścieżka dla zwiedzających. Ale jest też coś więcej... Autentyczni, pracujący w pocie czoła (dosłownie, wilgotność i temperatura w hali bliższe są raczej klimatowi tropikalnemu) mężczyźni przy piecach i kobiety przy szlifierkach. Ludzie. Największa wartość takich miejsc. Nie każdy taką pracę może wykonywać. Jest ciężka, wymaga precyzji, sokolego wzroku i szerokich płuc.
Szklarze nie pałętają się po ulicach wysyłając codziennie CV z modlitwą by ktoś ich zatrudnił. To zawód na wyginięciu. Dlatego tak cenną była możliwość przyjrzenia się ich ciężkiej pracy. Swoją drogą to tacy trochę piechowiccy celebryci. Oni robią swoje, a tłumy się przyglądają. Podziwiam tę umiejętność skupienia się na swojej pracy podczas gdy kilkanaście par oczu spogląda na delikwenta jak na obraz w galerii sztuki. Przyznajcie się, kto lubi jak mu się patrzy na ręce?
Informacje o aktualnych godzinach zwiedzania i cenach biletów znajdziecie tu.
